Werken in de frontlijn van onze samenleving vraagt fysiek, mentaal en moreel veel van professionals en teams.  Zeker in de huidige tijd is de belasting en de kans op overbelasting groot .Er moet steeds meer met steeds minder worden gedaan en het capaciteitsvraagstuk lijkt alleen maar groter te worden.

De toenemende polarisatie zorgt dat de samenleving steeds verder uit elkaar drijft en het werk daardoor nog complexer wordt. Morele dilemma’s zijn er steeds vaker en je persoonlijke en professionele identiteit kunnen hier zelfs met elkaar schuren. Ga er dus maar aan staan.

Het is dan ook niet raar dat bij professionals in de frontlijn het werkplezier afneemt of zelfs de beroepstrots even niet meer zo gevoeld wordt. Je niet gehoord, gezien en/of gesteund voelen, persoonlijke dilemma’s en organisatorische stressoren versterken de bestaande onvrede.

De problematieken rondom verzuim, capaciteitstekorten, onvrede en soms zelf een angstcultuur lijken maar niet opgelost te willen worden. Dit is wel waar het om gaat als je echt het verschil wil maken voor de mens in je team/afdeling. Het gaat om het versterken van het individu door o.a. identiteitsbehoud en het versterken van de werkrelatie tussen coördinatoren/leidinggevenden en medewerkers.

Investeren in vertrouwen en verbinding en het bewustzijn op eigen verantwoordelijkheid zijn cruciaal.

Dat maakt dat je van betekenis kunt zijn op de werkvloer.