Over mij

Stoer & Kwetsbaar

Ik ben Heidi Nagelhout, 45 jaar en ik woon samen met mijn man en onze twee kinderen in het mooie vestingstadje Elburg.

Het grootste deel van mijn leven heb ik hier gewoond. Hier liggen mijn roots, het begin van wie ik nu ben. Iedereen heeft zo zijn eigen verhaal en de route die je tot nu toe hebt bewandeld heeft bijgedragen aan wie je nu bent en wat je nu doet. Gun jezelf eens de tijd om terug te kijken naar deze route. Naar al jouw ervaringen, ontwikkelingen, je opvoeding, mijlpalen en gebeurtenissen die je hebt meegemaakt. Herken je dan bepaald gedrag, eigenschappen, overtuigingen, patronen? Vast wel. Vaak zijn er wel dingen die je opvallen en gebeurtenissen die een belangrijke rol hebben gehad in jouw persoonlijke ontwikkeling.

Mijn rode draad

Bij mijzelf herken ik zeker een rode draad. De woorden die dat het beste beschrijven zijn “stoer en kwetsbaar”.

Stoer is wat de buitenwereld het meest in mij zal herkennen. Ik kwam voor mezelf en anderen op, ik klom in bomen, ik stoeide graag met mijn vader, ik was aanvoerder in het volleybalteam, mijn vriendengroep bestond grotendeels uit jongens en niet te vergeten ik had een duidelijke eigen mening. Na de Havo besloot ik te solliciteren bij de politie en dat paste natuurlijk helemaal in het plaatje van ‘stoere Heidi’.

 

Als meisje van 17, opgegroeid in een fijne beschermde omgeving, stond ik ineens in mijn politie-uniform in de grote stad Den Haag. Ik maakte van alles en nog wat mee; vechtpartijen, diefstallen, schiet- en steekincidenten, heterdaadjes, reanimaties, (zelf)moord, demonstraties en ga zo maar door. Ik vond het allemaal super gaaf en spannend. Natuurlijk zijn dit wel ervaringen die mentaal, moreel en sociaal-emotioneel wat met je doen en een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan wie ik nu ben.

Gedurende mijn politieloopbaan heb ik veel verschillende functies gehad en dat vond ik zelf ook altijd zo mooi aan de politieorganisatie. Voor mij was het belangrijk om werk te doen waarbij ik de ruimte kreeg om mijn eigen ding te doen en daar ook verantwoordelijk voor te mogen zijn. Uiteindelijk mocht ik starten in een leiderschapstraject en volgde ik de MTL (Master Tactisch Leidinggeven). Gedurende dit ontwikkeltraject werkte ik als toegevoegd Teamchef.

Mijn hart gevolgd

Tijdens dit ontwikkeltraject gebeurde er een heleboel zowel privé als werk. Ik zat in een roerige privé periode, waarin ik tot de conclusie kwam dat ik niet gelukkig was. Ik zat in een soort overlevingsstrategie, waarin ik letterlijk tegen mezelf zei: “Kom op Heidi iedereen om je heen is gelukkig, je kinderen, je man, je ouders. Alleen jij bent niet gelukkig. Het is toch beter dat alleen jij ongelukkig bent dan dat iedereen ongelukkig is!” Veel te lang hield ik dat allemaal voor mezelf en dacht er wel mee om te kunnen gaan. Maar uiteindelijk liep dat emmertje over en was onze relatie (op dat moment) niet meer te redden. Heel erg verdrietig voor iedereen, maar voor mij ook een bevrijding. Ik had eindelijk mijn gedachten, emoties en gevoelens gedeeld en echt gekozen voor mezelf.

Slechts een paar maanden na onze relatiebreuk kreeg ik een bijzondere uitdaging buiten de politie aangeboden. Ik kreeg de kans om een horecaonderneming op te zetten en te runnen. Mijn eerste reactie was op dat moment “Nee joh, lijkt me super gaaf, maar dat kan niet. Ik werk al bijna 20 jaar bij de politie”. En daarnaast was ik ook nog bezig met mijn ontwikkeltraject/opleiding. En niet te vergeten, ik was inmiddels alleenstaand, en moest financieel mijn eigen boontjes doppen.

Lees meer

Stoer en kwetsbaar in de frontlijn

Een van de mooiste resultaten die deze roerige tijd mij heeft opgeleverd is mijn bedrijf “Frontlijn Coaching & Advies”. De naam Frontlijn heeft natuurlijk te maken met mijn liefde en vooral waardering voor de politie. Maar die frontlijn kan natuurlijk overal zijn en voor iedereen anders. Het gaat mij erom dat je verantwoordelijkheid durft te nemen, keuzes wilt maken en ergens voor durft te gaan staan. Lef hebben en daadkracht tonen door met al je kwetsbaarheid in de frontlijn te gaan staan.  Kwetsbaarheid als kracht!

De quote van Gandhi “Be the change, you want to see in the world”  herinnert mij aan mijn verantwoordelijkheid. Het helpt mij om mijn eigen route te bewandelen, mijn persoonlijke bijdrage te leveren en datgene te doen wat ik echt belangrijk vind en vooral ook datgene te doen waar ik blij van word.

Contact opnemen

Tijd voor koffie