Zijn tranen stopten en hij gaf mij een dikke kus. Hij ademde even heel diep in en daarna met een flinke zucht weer uit. Direct na deze enorme zucht kwam hij met een aantal concrete oplossingen voor zijn ‘verjaardagsprobleem’. Mam;
Daarna sprong hij van mijn schoot en liep hij naar de woonkamer om nog even een filmpje af te kijken. En de vraag of ik nog even bij hem wilde gaan liggen als ik hem naar bed bracht. Natuurlijk wil ik dat!
Ik dacht toen; “Dankjewel lieverd voor deze spiegel en wijze les”.
Ik vind het namelijk superbelangrijk dat mensen hun emoties juist niet wegstoppen. Het gaat om gevoelens en deze willen niet weggestopt of gefixed worden. Ge-voel wil heel simpel (en eigenlijk ook heel logisch) even ge-voeld worden. Daarna is er als vanzelf weer een beetje lucht en ruimte. Bij mijn zoontje zelfs zoveel ruimte dat er meteen een hoop creativiteit in oplossingen ontstond.
Emoties en gevoel (bewust/onbewust) wegstoppen en/of helemaal niet kunnen voelen zorgt dat alles in je hoofd en lijf blijft zitten. De energie kan niet stromen en dat is nou juist wat emotie inhoudt. E-motie = Energie – in beweging. Om je vitaal te voelen is het dus heel belangrijk om beter te leren voelen. Veel meer uit ons hoofd en veel meer naar ons hart!
Maar dat is echt niet zo gewoon voor iedereen. Neem mezelf…. ik wilde eigenlijk tegen mijn zoontje zeggen dat hij zich niet moest aanstellen , want er zijn per slot van rekening veel ergere dingen en mensen die het veel zwaarder hebben. Wat leer ik mijn zoontje dus…. wegstoppen dat gevoel want dat lost helemaal niets op.
En waarschijnlijk kennen we allemaal wel van die gevleugelde uitspraken die we vroeger veelvuldig te horen kregen. Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. Niet zeuren, maar doorgaan. Huilen is voor watjes. Verstand op nul…En zo zijn er nog hele rijen op te noemen. Dit soort uitspraken zijn absoluut van invloed op wie we nu zijn en wat we nu doen. Dergelijke uitspraken worden een soort van overtuiging die ergens diep bij ons van binnen zitten en waar we ons zelfs naar gaan gedragen. Ze maken het ons ook vaak lastig om bij ons gevoel te komen, want we schakelen gelijk over naar onze ratio/hoofd. En dat vinden we misschien ook wel zo prettig of gemakkelijk.
Dit is zeker geen oproep dat we alleen maar moeten gaan zitten janken tot 1 juni. Maar wel een oproep om je gevoelens niet weg te stoppen en te negeren. Geef het even de aandacht waar het om vraagt. Daarna voelt het echt weer lekkerder en is er weer een beetje meer ruimte. En misschien kun je het delen met familie of een vriend of vriendin.
Ik zie dat bijvoorbeeld nu op mijn vriendinnenapp. Vandaag gaat het daar onder andere over een aantal van onze kinderen die in het examenjaar zitten. Zij hoorden vandaag dat ze geen examen gaan doen en ook niet al die andere dingen die horen bij zo’n bijzonder jaar als een examenjaar. Dat voelt niet leuk en is verdrietig als je ziet dat je kinderen hiermee moeten dealen. Er even met je vriendinnen over appen lucht dan alweer een beetje op.
En mijn laatste tip voor nu. Merk je bij jezelf dat je alleen maar aan het denken bent, alleen maar in je hoofd zit en wil je inderdaad meer naar je gevoel? Ga dan lekker een frisse neus halen, zolang dat mag. Zet je timer op 15 minuten en ga die 15 minuten proberen alleen maar te voelen en waar te nemen. Wat voel je, wat ruik je, wat zie je, wat hoor je. Tegenover denken staat namelijk voelen en waarnemen. Dus de manier om uit je hoofd te gaan. Oefening baart kunst en ook nieuwe dingen leren dragen bij aan je fijner en vitaler voelen.
Zorg goed voor jezelf en elkaar!
