Kijk om je heen… Veel mensen lopen gehaast, staan ongeduldig bij de kassa en wie heeft er tegenwoordig in het verkeer geen kort lontje. We staan continue AAN, checken 100 keer per dag onze telefoon, proberen van alles tegelijkertijd te doen en denken daarmee ook nog tijd te besparen. Ons werk nemen we het liefst mee naar huis en we zijn in ieder geval bereikbaar, want stel je voor dat er iets is.
Het positieve is dat de boodschappen al zijn thuisbezorgd, dus dat scheelt weer een wandelingetje naar de supermarkt. Je krijgt toch al stress bij het idee dat je dat ook nog zou moeten doen, want dan wordt het wel erg veel. En wat een uitvinding dat we tegenwoordig zo lekker snel klaar zijn met koken, ideaal die pakjes en zakjes. Je eten staat met 20 minuten op tafel.
Nu alleen nog even oppas regelen, want dan kan je vanavond sporten. Je moet echt effe tijd voor jezelf hebben en ontladen van deze zoveelste hectische dag. Je nek voelt al stijf en je voelt dat er hoofdpijn aan zit te komen. Gewoon niet te veel bij stil staan, hupsakee paracetamol erin, niet zeuren en doorgaan. Gaat wel weer over voordat je een jongetje bent zeiden ze bij je thuis altijd.
Helaas is de hoofdpijn na het sporten nog niet helemaal weg, dus nog een paracetamolletje. Kan toch geen kwaad? Slapen wil nu echt nog niet lukken, dus dan maar even lekker op de bank met zo’n lekkere spannende serie en een heerlijke zak paprikachips, die heb je zo verdiend! Shit, is het al zo laat?! Je moet nu echt naar bed, maar gelukkig heb jij aan een paar uurtjes slaap genoeg. Gaat wel lukken met die 5 à 6 uurtjes, maar dan moet je wel echt nu meteen in slaap vallen! Nu!
Realiteit van ons huidige tijdperk
Misschien klinkt dit een beetje extreem of sarcastisch, of misschien ook helemaal niet. Ik zie om mij heen dat dit in veel gevallen de harde werkelijkheid is. En ik vind dat ook helemaal niet gek. Het is gewoon het huidige tijdperk wat ons lijkt te dwingen tot het maken van deze keuzes. Alles gaat zo snel en verandert zo snel. En zonder dat je het echt door hebt word je hierin meegezogen, want je hoofd zegt dat het normaal is en dat het erbij hoort. Je lijkt niet echt een keus te hebben. Iedereen schijnt het te doen en te kunnen, dus jij ook.
Maar is dit wel zo normaal en kan en wil je dat echt? Ons huidige brein en onze huidige genen zijn nog bijna gelijk aan de oertijd. Ik heb alleen nergens terug kunnen vinden dat we toen ook zo’n stress hadden door werkdruk, door de slecht werk-privé balans, door de prestatiedruk etc. Dat we lekker met de lift naar de 3e verdieping van kantoor gingen en onze kinderen met de auto naar school brachten. En dat we eten en drinken in overvloed hadden met al die heerlijk smakende toevoegingen erbij. En last but not least de enorme technologische ontwikkeling, internet, mobieltjes, social-media etc.
Eigenlijk is het heel simpel en is het onmogelijk om dit razendsnelle ontwikkelingstempo bij te houden dan wel vol te houden. Niet gek dus dat er zo ontzettend veel mensen te veel stress ervaren en onder andere burn-out raken.
Wat doet stress
Natuurlijk is stress niet alleen maar ongezond. Een beetje stress is heel functioneel en zorgt voor scherpte/alertheid als dat nodig is. Stress/pijn is voor ons systeem een trigger, hierbij wordt het stresshormoon cortisol aangemaakt. De hersenen (Amygdala) herkennen dit als gevaar en alarmeren je dat je in de actiemodus moet komen. Oftewel je brein geeft aan dat je moet vechten of vluchten. Je denkt nu misschien, maar we leven niet meer in de oertijd. Ik hoef niet te vluchten voor een beer, er is toch geen echt gevaar? Dat klopt, maar zoals ik eerder al vertelde werkt ons brein/stresssysteem nog bijna hetzelfde als in de oertijd. Dus voor je brein is er geen verschil. Je brein (Amygdala) krijgt het signaal dat er gevaar is en het maakt niet uit of dat angst(stress) is of daadwerkelijk gevaar.
Burn-out
Een burn-out is een overload van het stresshormoon cortisol. Dus de eerste vraag is: Hoe zet je die cortisolkraan dicht, hoe breek je die overload aan cortisol weer af? De enige manier om cortisol af te breken en dus de vicieuze cirkel van structurele stress te doorbreken is door ‘niet resultaatgerichte handelingen’ te doen; lummelen, rusten, wandelen, muziek luisteren. Dat is dus stap 1 in de richting van herstel. Hier kun je geen exact tijdspad aan koppelen en is voor iedereen anders. Ik vind het dan ook erg pijnlijk om te zien dat er in veel gevallen nog steeds gewerkt wordt met standaard schema’s. Het is dan wel erg lastig voor iemand om de vicieuze cirkel te doorbreken, want ons systeem komt weer in de ‘actiestand’ en kan dus geen cortisol afbreken.
Weer de ‘oude’ worden
Natuurlijk wil je zo snel mogelijk herstellen, want hoe je je voelt is echt vreselijk. Je dacht dat je niet dieper kon gaan en je vraagt je af of dit ooit nog goed komt. Je wil gewoon weer de oude worden. En ook op je werk zouden ze dat wel heel erg fijn vinden. Maar is dat echt wat je wil, weer de oude worden? Volgens mij is dat juist waarom je burn-out bent. Als ik jou was zou ik niet weer de oude willen worden, maar de nieuwe.
De metafoor van de kreeft geeft dat voor mij supermooi weer. Een kreeft groeit na een bepaalde tijd letterlijk uit zijn pantser, het past niet meer. De kreeft weet dat en kruipt onder een steen en hij ontdoet zich van zijn pantser. Hij komt weer onder de steen vandaan zodra hij een nieuw pantser heeft opgebouwd, een pantser wat hem weer past en waar hij weer een tijdje mee vooruit kan. Eigenlijk is dit ook wat er gebeurt bij een burn-out. Je oude leef- denk- en werkstijl heeft een lange periode prima gewerkt, maar op een bepaald moment werkte dat niet meer. Bij een burn-out knal je dus uit je pantser en is het tijd om een nieuwe te gaan maken.
Lichaam (Fysiek-Emotioneel-Mentaal)
Waarschijnlijk heeft je lichaam wel geprobeerd om signalen af te geven. Misschien ben je zelfs wel bij een (huis)arts geweest, omdat je niet begreep waar je lichamelijke klachten vandaan kwamen. Door alle gedachten in je hoofd en door de afweermechanismen die je van kleins af aan al hebt ontwikkeld, wordt je lichaam simpelweg overschreeuwd. Helaas vind je in de reguliere geneeskunde meestal geen antwoorden en/of handvatten, want volgens de onderzoeken/richtlijnen ben je ‘gezond’. We zijn dus massaal uit verbinding aan het raken met ons lichaam, zowel fysiek, emotioneel als mentaal. Om een mooi nieuw pantser te maken waar je weer een tijdje mee vooruit kan is het dus belangrijk om weer te leren luisteren naar je lichaam, je intuïtie en oude patronen en afweermechanismen te doorbreken. Wat dient je niet (meer)? En wat dient je wel?
Vertrouwen i.p.v. keihard vechten
Ik begrijp dat het ontzettend moeilijk is om vertrouwen te hebben als je je zo vreselijk rot voelt. Maar weet dat je lichaam superintelligent is. Je lichaam was zo slim om jou UIT te zetten en daarmee te zeggen dat het zo niet langer kan en dat het echt anders moet. Je begrijpt dat de ‘vecht- of vluchtstand’ nu dus absoluut niet dienend is. Je lichaam zegt niet dat dit makkelijk is en ik zeg dat ook zeker niet. Maar dit is wel wat het is. Het is tijd voor acceptatie en vertrouwen om van daaruit stapje voor stapje te bouwen aan een vernieuwde versie van jezelf. Wie wil je echt zijn?
Dit geldt natuurlijk niet alleen voor mensen die burn-out zijn. Het belang van een ‘nieuwe jas’ geldt wat mij betreft ook;
- als je (nog) niet burn-out bent
- als je merkt dat je een beetje vast begint te lopen
- je fysieke klachten hebt
- als het maar niet wil lukken je ongezonde leefstijl te veranderen
- als je jezelf regelmatig afvraagt ‘Is dit het nou’
- als je denkt ‘ben ik dat in de spiegel, wil ik diegene zijn’
- bij chronische pijnklachten
Tijd voor verandering! Tijd voor een nieuwe jas! Neem contact met mij op dan plannen we een gratis kennismakingsgesprek. Bel (06-19172560) of mail (info@frntln.nl) mij.